Tuesday, October 19, 2010

Praying for my grandmother



Хөгшин ээж минь Бурханы оронд одлоо. Таныгаа үүрд дурсах болно.
God Bless My Grandmother!

Д.Пүрэвдорж “Буурай эмээ”
Насны хярд бээрэн, Нар дагаж гадаалсан
Намрын хяруунд чичрэн, Навч шиг гандан ганцаардсан буурай эмээ
Гал дээр цай богшоосон, Гар харж нүд хариулсан
Газар дээр бүхнийг хайрласан, Ганцхан өөрт нь хайр дутсан буурай эмээ
Үр хүүхэддээ хоргодож, Үндэс мөчиртөө дарагдаж
Үгээн хүртэл цагдуулахдаа, Үнэхээр жаргадаг юм байсан болов уу хөөрхий эмээ
Хөл нь санаагаа гүйцэхгүй, Хөөрлөө зүрх нь даахгүй
Хөсөр балар тавилан, Хөгшрөхийн баяр гэж байхгүй ээ
Үглэмээр юман дээр үглэвч,Үг нь ханшгүй хүн тоохгүй
Үхэхээрээ айлгаж гоморховч, Үүнийг нь ч бас хүн тоохгүй
Буурай эмээ нэг л өдөр, Буурь арилжиж бурхан боллоо
Эмээгийн суудал гэрт эгнэгт эзэнгүй үлдэж
Эцэсгүй харуусал зүрхэнд эдгэхгүй шархалж үлдлээ
Алаг үрсийнхээ хөлд,Амиа дэвссээр байгаад
Авчиж алгын чинээхэн болсон, Ачтай эмээ минь эргэж ирэхгүй ээ.
Өрөөлийн төлөө ноцож, Өдөр хоногоор ширгэж
Өчүүхэн голоо шатаасан, Өргөлийн зул дахиад асахгүй ээ.
Амьдралын бөгтөр гэрч
Айлын тэнгэрлэг зарц
Асгарсан ангир уураг
Аугаа их сэтгэлийн ариусал
Буян хураасан бурхан ээж буурай эмээ өршөө.
2010,10,18

Tuesday, October 12, 2010

Trip: Hiroshima

Amraltaaraa Hiroshimad ochij uzlee. Aimshigtai sangdsan shuu.
8:15 A.M. on August 6, 1945, Amerikiin nuclear weapon atomiin bombog unagaasan anhii hot. Tuhain ued Hiroshima ni uildwer aj ahui hamgiin ih hogjson muj baijee. Delhiin 2-r dainii ued, japanii zasgiin gazar tur hugatsaagaar Hiroshimad bairlij bsan. Mon dainii ued zergiin angi bolon usan tsergiin armiud ni Hiroshimad bairlij bsan bn.

Dursgald zoriulsan honh


Bombog unagahaas omnoh ueiin dur zurag.


Bombgdsonii daraah dur.Ter ued 80.000 hun uhjee. Mun tuunii hort tsatsragiin noloogoor 140.000 hun hordson bdag.




bombogdsonoos uldsen gants baishin







I thought love was just a mirage of the mind,
it's an illusion, it's fake, impossible to find.
But the day I met you, I began to see,
that love is real, and exists in me.

- Chris Farmer -